þriðjudagur, nóvember 16, 2004

Til heiðurs mánuði kvenna

Svona er þetta.....

Nokkur orð um okkur dömurnar.
Mamma og pabbi sátu við sjónvarpið.Mamma segir: Ég er þreytt, og klukkan orðin margt. Ég ætla að fara uppírúm.

Hún fór inn í eldhús og útbjó nesti fyrir börnin, tæmdipoppkornsskálina, tók kjöt úr frysti fyrir næsta dag, gáði hvað væri eftiraf kornfleksinu í pakkanum, fyllti á sykurkarið, setti sykur og skeiðar áborðið og gerði kaffikönnuna tilbúna.

Svo setti hún nokkur föt í þurrkarann, setti þvottavélina af stað,straujaðieina skyrtu og festi eina tölu. Hún tók saman dagblöðin sem lágu á gólfinu.Hún safnaði saman nokkrum leikföngum sem lágu á borðinu, og settisímaskránaniðu í skúffu, svo vökvaði hún blómin, tók úr uppþvottavélinni og hengdieitt handlæði upp svo það myndi þorna.

Hún stoppaði við skrifborðið og skrifaði miða fyrir skólann, setti peningaáborðið fyrir börnin og tók upp eina bók sem lá undir stól. Hún skrifaðieitt afmæliskort til vinkonu sinnar, setti frímerki á. Svo skrifaði húnminnismiða og lagði við hliðina á dagbókinni sinni.

Svo fór hún að þvo sér, setti á sig næturkrem, burstaði tennurnar og greiddi sér.

Pabbin hropaði úr stofunni; ég helt að þú værir að fara að sofa.
Já sagði hún og hellti vatni í hundadallinn, og setti köttinn út. Gekk úrskugga um að dyrnar væru læstar.

Loks kíkti hún á börnin og talaði við eitt þeirra sem enn var að læra.

Í svefnherbergi sínu stillti húnvekjaraklukkuna, tók til föt fyrir morgundaginn, tók rúmteppið af rúminu.
Enn skrifaði hún 3 atriði á minnismiðann.

Á sama tíma slökti pabbinn á sjónvarpinu og sagði við sjálfan sig; nú ferégað sofa - og það gerði hann.

Já svona getur þetta verið híhí allavega ég fékk þetta sent frá Olgu vinkonu minni og ákvað að deila þessu með ykkur;)

Engin ummæli: